Kim jesteśmy?

Nasza wiara | Nasza historia

Zasady wiary ewangelicznych chrześcijan opierają się na nauce Jezusa i apostołów, zapisanej w Nowym Testamencie, i odwołują się do ideałów pierwszych chrześcijan.

Podobnie jak większość kościołów chrześcijańskich, wierzymy w prawdy zawarte w apostolskim wyznaniu wiary. Utożsamiamy się również z ideami Reformacji, będącej “powrotem do źródła”, którym dla chrześcijan jest Pismo Święte.

Kościół Ewangelicznych Chrześcijan należy do rodziny wolnych kościołów protestanckich i utrzymuje braterską społeczność z innymi kościołami opierającymi się na Biblii.

Nasze nabożeństwa odbywają się w każdą niedzielę o godzinie 10.00. Charakteryzują się one prostą formą i składają się z kazań opartych na Biblii oraz wspólnego śpiewu i modlitwy. W czasie niedzielnych nabożeństw odbywają się zajęcia szkoły niedzielnej dla dzieci i młodzieży. Oprócz nabożeństw zbór prowadzi cotygodniowe studium biblijne – w każdą środę o godzinie 18.00.

Pastorem zboru jest Tadeusz Tołwiński. Wraz z Radą Zboru kieruje on działalnością wspólnoty. Najwyższym organem zboru jest Ogólne Zebranie Członków. Dokonuje ono między innymi wyboru pastora i członków Rady Zboru oraz zatwierdza roczne sprawozdania finansowe zboru.

Nasza wiara

Wierzymy w Pismo Święte – Stary i Nowy Testament – jako jedyny, werbalnie natchniony przez Boga, nieomylny i wystarczający autorytet w sprawach życia i wiary.

Wierzymy w jedynego Boga, odwiecznie istniejącego w trzech osobach: Ojca, Syna i Ducha Świętego.

Wierzymy, że Pan Jezus Chrystus zmarł za grzechy świata, składając zastępczą ofiarę za ludzi. Dzięki niej wszyscy, którzy mu ufają, zostają usprawiedliwieni przed Bogiem na podstawie przelanej krwi Chrystusa. Zbawienie to jest darem i przejawem Bożej łaski.

Wierzymy, że Duch Święty zamieszkuje w wierzących od chwili nowego narodzenia i uzdalnia ich do świętego życia oraz służby.

Wierzymy, że człowiek został stworzony przez Boga na Jego obraz. Zgrzeszywszy, ściągnął na siebie oraz całą ludzkość śmierć fizyczną i duchową, która jest oddzieleniem od Boga. Każdy człowiek przychodzący na świat rodzi się z grzeszną naturą i grzeszy w myśli, słowie oraz uczynku.

Wierzymy, że człowiek – mimo grzesznego stanu, w jakim się znajduje – może dostąpić zbawienia z łaski, przez wiarę. Uznając Pana Jezusa Chrystusa za swojego Zbawiciela, może narodzić się na nowo z Ducha Świętego, stając się dzieckiem Bożym i dziedzicem życia wiecznego.

Wierzymy w powszechny i apostolski Kościół, do którego należą nawróceni i odrodzeni wszystkich wieków oraz ze wszystkich narodów. Kościół jest oblubienicą Chrystusa. Chrystus jest Głową i Panem Kościoła, zbudowanego na fundamencie apostołów i proroków, zaś wszyscy wierzący są złączeni jego krwią i ochrzczeni w Duchu w jedno Ciało.
​
Wierzymy w cielesne zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych, wieczne przebywanie zbawionych w niebie z Bogiem oraz wieczne oddzielenie od Boga i cierpienie niezbawionych.

Nasza historia

Odwołujemy się do ideałów pierwszych chrześcijan. i utożsamiamy się z ruchami odnowy, które na przestrzeni wieków głosiły potrzebę powrotu do źródła.

Charakterystycznym rysem historii naszego kościoła jest związek z dziewiętnastowiecznym ruchem przebudzeniowym w Rosji. Rozwinął się on niemal równocześnie i niezależnie od siebie w Petersburgu, na Kaukazie, na południu Rosji oraz na Ukrainie, a następnie (w roku 1908) dotarł na ziemie polskie.

W roku 1927 Związek Słowiańskich Zborów Ewangelicznych Chrześcijan, jako jedyny spośród pokrewnych ruchów religijnych, został zarejestrowany przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.  Przed wybuchem II Wojny Światowej do Ruchu Ewangelicznych Chrześcijan należało: 131 zborów, 1223 placówki i stacje misyjne, 18,5 tyś. członków (27 tyś. włączając dzieci), 112 chórów, 2 sierocińce oraz Szkoła Biblijna w Warszawie.

Wraz z zakończeniem wojny i przesunięciem granic, olbrzymia większość zborów znalazła się po stronie ZSRR. W 1946 roku władze polskie uznały ważność przedwojennej rejestracji Związku Ewangelicznych Chrześcijan jako jedynego spośród pokrewnych ruchów; Ewangeliczni Chrześcijanie otoczyli więc opieką przywódców i członków innych kierunków. W 1947 roku z inicjatywy Związku Ewangelicznych Chrześcijan utworzono w Ustroniu Zjednoczony Kościół Ewangeliczny (ZKE), zrzeszający, poza Związkiem Ewangelicznych Chrześcijan, kilka innych związków o charakterze ewangelicznym.

Rok 1950 przyniósł poważne doświadczenia dla ZKE. Władze komunistyczne zatrzymały wielu członków kościoła. Po długich badaniach i śledztwie zwolniono ich i zrehabilitowano, jednak rozwój ZKE uległ spowolnieniu, a niektóre obiekty zostały bezpowrotnie stracone.

W roku 1988 miała miejsce reorganizacja ZKE polegająca na usamodzielnieniu jego składowych konfesji. Kościół Ewangelicznych Chrześcijan został w dniu 22 stycznia 1990 r. wpisany do Rejestru Kościołów i innych związków wyznaniowych pod nr 27. Obecnie liczy on ponad 2000 wiernych należących do 52 zborów.

Zbór Ewangelicznych Chrześcijan w Toruniu rozpoczął działalność pod koniec lat siedemdziesiątych. Pierwsze nabożeństwo zorganizowane przez niewielką grupę chrześcijan odbyło się w listopadzie 1979 w domu państwa Tołwińskich. Mimo różnych trudności wynikających z ówczesnej sytuacji politycznej, zbór stopniowo się rozwijał i wkrótce dotychczasowe miejsce spotkań przestało wystarczać. Członkowie zboru postanowili rozpocząć budowę nowego obiektu. Lata 1986-1990 upłynęły na realizacji tego projektu. Dzięki ofiarności wielu kościołów, misji i osób prywatnych dzieło zostało ukończone i w lipcu 1990 roku miało miejsce otwarcie nowej siedziby zboru przy ulicy Myśliwskiej. Odtąd nabożeństwa odbywają się już w nowym obiekcie.

Dodaj tu swój tekst nagłówka